Aanvullende voorwaarden

Tijdens de discussie over het M-decreet kom ik voor de zoveelste keer tot de onthutsende vaststelling dat vrouwen bepaalde gouden regels te respecteren hebben.

Het leek heel gewoon

Je was mijn maatje en mijn knuffelbeer. Altijd was je er voor me. Als ik thuis kwam stond je altijd bij de deur om me te begroeten. En daar waar ik was, was jij ook. Je was regelmatig met me in ’gesprek’ en als iets je niet beviel kon je me boos aankijken of zelf een chagrijnige kop trekken. Maar als je genoot van contact en een knuffel was je uitdrukking die van intense tevredenheid en genot. Niemand die ik zo languit en ongegeneerd van de zon kon zien genieten.

Al twee dagen loopt hij rond met hoogrode wangen & hangt lusteloos rond.  Zijn eetlust mindert zienderogen.  Wanneer hij zelfs in zijn lievelingskostje zit te prutsen, begin ik me zorgen te maken.  Zoals een rasechte puber wuift hij alle moederlijke bezorgdheid weg.

In de aldoor muterende wandelgangen van dit instituut lopen individuen schoorvoetend en met enige aarzeling elkaar voorbij. Hangende hoofden en glazige ogen duiden erop dat hun geloof tanende is, misschien zelfs volledig uitgedoofd. Nooddeuren worden opengerukt en voorgoed dichtgegooid. Teleurgesteld druipen ze af.

Na een dosis profielbezoeken kan ik me niet van de indruk ontdoen dat indien je tegemoet wil komen aan de gevraagde voorkeuren je een aantal gouden regels af te vinken hebt.

In galop ga ik de piste rond. De frisse lucht voelbaar langs mijn gezicht. De zon verwarmt mijn wangen en raakt het geluk in mijn hart. Mijn spieren ontspannen zich terwijl ik me overgeef aan de bewegingen van het paard. Vanuit mijn benen naar mijn heupen, waarna ook mijn bovenlichaam zich ontspant. Als de ontspanning bij mijn nek voelbaar wordt kijk ik op dat zelfde moment de zon aan en schieten mijn ogen vol met tranen. Geraakt door de bewegingen, de verbinding met mezelf en de eenvoudige schoonheid van het land om me heen ben ik ontroerd en ga op in het moment.

Het verwonderd me telkens weer hoe we op zoek gaan naar die stukjes die onze puzzel compleet maken, de hiaten in ons bestaan. De meesten onder ons hebben een vrij gevulde puzzelplank maar ontbreken hier en daar nog een stukje sterrenhemel, rozenveld of missen gewoon een hoekje. We durven er zelfs vanuit gaan dat we niet veel nodig hebben om onze “Jack Saw” te vervolledigen.

Vandaag, precies negen jaar geleden, is de dag waarop ik weer single werd. Een dag van 24 uur waarop ik geen seconde geslapen heb. Geheel onverwachts en ongevraagd veranderde mijn leven van het ene op het andere moment. Het was nog maar net na middernacht toen de wereld onder mijn voeten vandaan werd getrokken en ik in een lange rollercoaster belande. Eerst stierf mijn lief en twaalf uur later schonk ik het leven aan mijn tweede zoon.

Ik hou van mooi.Dat zal wel voor iedereen zo zijn maar mooi is voor iedereen ook weer anders.Mooi en houden van horen samen en het zit even goed in de diepte als aan de oppervlakte.

Ik heb mezelf vandaag gepromoveerd tot zaakvoerder van het eenzame hartenbureau, nog een leuk logo en badge en daarmee spreken ze me misschien niet meer aan over Valentijn, want een goede kapitein kan zijn schip toch niet verlaten. Het regent harten, een hartstochtelijke moesson daalt waarlijk neer over deze contreien. Vanmorgen werd mijn trommelvlies in de auto geprikkeld door een iets of wat schurend geluid bij het remmen, een hulpeloos getint telefoontje naar mijn stugge garagist gedaan om hem alzo toch warm te krijgen tot een snelle interventie. De man smolt voor mijn stem of eerder voor een nog leeg plekje in zijn agenda (+idem dito portefeuille) dus mocht ik mijn stalen ros vanavond al afleveren. Ik was blijkbaar net op tijd met mijn ros bij hem gestrand om een traktatie van chocoladehartjes met het autologo erop te krijgen, terwijl hij me aankeek met een veelbetekenende blik en de vraag mompelde 'nog steeds alleen....?

Valentijns dag komt er weer aan. Het is zo’n dag waar je weken op voorhand mee om de oren geslagen wordt.

Daar zit je dan. Achter het stuur in een ondergrondse parkeergarage waar geruststellende deuntjes door de lucht fladderen als speelse roodborstjes in de lente. Uiteraard ben je veel te vroeg en heb je alle tijd om je te laten overmeesteren door spanning, besluiteloosheid, stress en vooral twijfel.

De eerste noten van de dans....

ik wou eerst beginnen met, "zoek sexpartner", maar natuurlijk is het "ik zoek vriendin die voor mij dat beetje meer
kan betekenen dan mijn huidige vrienden - innen".
Is het daarom dat we hier niet zitten ?